Ineens regent het zo hard. Het zijn geen buien meer, het zijn wolkbreuken. Er is zoveel water dat het niet meer weg kan. Gelukkig staat ons huis relatief hoog, het water dat langs het weggetje naar beneden gutst, splitst zich net voor ons terrein en het loopt links en rechts het veld in. Ons terrein blijft relatief droog. Er ontstaan wel plassen en het wordt drassig, maar het water verzamelt zich niet. Hoe anders in Benedita, op een laag punt, vlakbij de school voor senioren staat de boel blank. De weg is afgezet, een beetje overbodig want niemand waagt zich daar de weg op. Op de weg staan van die dranghekken, het water staat er zo hoog dat de bovenkant ervan nog net zichtbaar is.
De foto is niet door ons gemaakt, het is van de facebookpagina van de junta van Benedita.